Een algemene stelregel bij beleggen is dat u moet streven naar ‘laag kopen en hoog verkopen’. In werkelijkheid wordt dit meestal gedaan door aandelen te kopen wanneer ze ondergewaardeerd zijn en ze te verkopen wanneer ze overgewaardeerd zijn. Daarom is het erg belangrijk om te weten hoe u een aandeel op de juiste manier kunt waarderen. Alleen door de intrinsieke of reële waarde van een aandeel te bepalen, kunt u inschatten of het over- of ondergewaardeerd is.

Aandelenwaardering is een belangrijk aspect van actief beleggen omdat het beleggers helpt een intrinsieke waarde aan een aandeel toe te kennen. De intrinsieke waarde zal dan het referentiepunt zijn dat zal bepalen of een onderliggende voorraad op een bepaald moment moet worden gekocht of verkocht.

Aandelenwaardering wordt gedaan door de fundamentele kenmerken van de onderliggende activiteiten van een bedrijf te beoordelen. De meest gebruikelijke fundamentele methoden die worden gebruikt om de intrinsieke waarde van een aandeel vast te stellen, zijn onder meer winst per aandeel (EPS), discounted cashflow (DCF) en waardering op basis van activa.

EPS is gewoon de nettowinst van een bedrijf gedeeld door het aantal uitstaande aandelen. EPS is een belangrijke maatstaf voor aandelenwaardering omdat het een beeld schetst van het vermogen van een bedrijf om winst te genereren voor zijn aandeelhouders. EPS is echter nog sterker wanneer een bedrijf wordt vergeleken met zijn collega’s in dezelfde branche. Een hogere WPA betekent over het algemeen dat een bedrijf meer winst kan genereren voor zijn aandeelhouders. Desalniettemin heeft EPS ook zijn beperkingen, waarbij bedrijven het kunnen vervormen door factoren zoals het veranderen van boekhoudtechnieken of het implementeren van aandeleninkoop die het aantal uitstaande aandelen verminderen.

Van zijn kant wordt DCF gebruikt om te meten of een aandeel aantrekkelijk is op basis van de verwachte vrije kasstromen in de toekomst. De eerste stap is om alle toekomstige kasstromen van een bedrijf te schatten en deze vervolgens te verdisconteren om hun respectieve huidige waarden te bepalen. Alle huidige waarden worden vervolgens bij elkaar opgeteld om de intrinsieke waarde van een aandeel vast te stellen. Als de DCF-waarde hoger is dan de huidige investeringswaarde, biedt het aandeel een potentieel grote kans.

DCF wordt beschouwd als de beste en meest nauwkeurige manier om de intrinsieke waarde van een aandeel te bepalen, omdat het rekening houdt met een breed scala aan fundamentele zakelijke factoren, zoals groeipercentage, kapitaalkosten en zelfs herinvestering van winst. De DCF-rekenmethode houdt ook rekening met de flexibele en belangrijke aspecten zoals een verandering in de bedrijfsstrategie. Het enige nadeel van DCF is dat het alleen het meest geschikt is voor langetermijnbeleggingsstrategieën. Er is ook een risico-element bij het maken van ‘aannames’ over toekomstige kasstroomprojecties, hoewel dit kan worden aangepakt door de berekeningsformule aan te passen.

Op activa gebaseerde waardering is de meest elementaire manier om de intrinsieke waarde van een aandeel vast te stellen. Het gaat simpelweg om het optellen van de materiële en immateriële activa van een bedrijf en vervolgens het aftrekken van al zijn verplichtingen. Waardering op basis van activa houdt echter geen rekening met groeivooruitzichten en genereert vaak lagere intrinsieke waarden van bedrijven in vergelijking met andere methoden.

Ondanks de efficiënte markthypothese die suggereert dat aandelen meestal tegen hun reële waarde worden verhandeld op beurzen, zijn markten zelden efficiënt vanwege tal van factoren zoals marktpsychologie, menselijke emoties, informatieasymmetrieën en zelfs lage liquiditeit.

Het bestaan ​​van marktinefficiënties pleit voor waardebeleggen, waarbij het mogelijk is om aandelen te selecteren die onder hun intrinsieke waarde handelen. De overtuiging is dat de markt na verloop van tijd geleidelijk de inefficiëntie zal realiseren en dit zal resulteren in winst voor waardebeleggers. Waardebeleggen is inherent anders dan groeibeleggen, waarbij beleggers geloven dat een aandeel niet duur kan zijn en meer groei zal blijven opleveren dan zowel de markt als de deelnemers verwachten.

Hoe Ondergewaardeerde Aandelen te Vinden

Het vinden van ondergewaardeerde aandelen is een belangrijk principe van waardebeleggen. De algemene aanname van fundamentele analyse is dat markten de neiging hebben om te corrigeren naar hun reële of intrinsieke waarden. Daarom is het belangrijk om kwaliteitsaandelen (niet per se goedkope) te vinden die ver onder hun reële marktwaarde zijn geprijsd. Er zijn veel redenen waarom een kwaliteitsaandeel oneerlijk geprijsd kan zijn in de markt, zoals negatief nieuws, naamsbekendheid van het bedrijf, verkeerd ingeschatte resultaten, ontwikkelingen in de sector en economische cycli.

Hier zijn enkele van de fundamentele statistieken om u te helpen ondergewaardeerde aandelen te identificeren:

  • Koers-winstverhouding (P/E) –
    De P/E-ratio wordt afgeleid door de prijs per aandeel te delen door de EPS. Het geeft in wezen de hoeveelheid geld weer die kan worden uitgegeven om $1 aan winst te genereren. Als zodanig kan een lage P/E-ratio impliceren dat een aandeel ondergewaardeerd is.
  • Schuld-tot-eigen vermogen ratio (D/E) –
    De D/E-ratio wordt berekend door de totale schuld van een bedrijf te delen door het eigen vermogen. In wezen is het een ratio die de financiële hefboomwerking van een bedrijf uitdrukt – hoe de operaties verlopen via schulden versus haar eigen geld. Hoewel een hoge D/E-ratio een slechte indicator kan zijn, is het altijd belangrijk om deze statistiek in de context van een hele branche te bekijken.
  • Rendement op eigen vermogen (ROE) –
    ROE wordt berekend door het netto-inkomen van een bedrijf te delen door het eigen vermogen. ROE meet dus in wezen de snelheid waarmee een bedrijf winst kan genereren uit aandeelhoudersinvesteringen. De waarde geeft het rendement weer op elke $1 die aandeelhouders in het bedrijf investeren. Een hoge ROE betekent daarom dat een aandeel waarschijnlijk ondergewaardeerd is.
  • Prijs-boekverhouding (P/B) –
    De P/B-ratio wordt berekend door de huidige aandelenkoers van een bedrijf te delen door de boekwaarde per aandeel. De boekwaarde van een bedrijf is simpelweg de totale activa minus de totale passiva. De boekwaarde per aandeel is dus de boekwaarde gedeeld door het totaal aantal uitstaande aandelen. Een lage P/B-ratio (onder 1) houdt in dat een aandeel ondergewaardeerd is.

Hoe Overgewaardeerde Aandelen te Vinden

Het vinden van overgewaardeerde aandelen kan beleggers helpen bij het implementeren van investeringsstrategieën, zoals het verkopen van een aandeel of het zoeken naar short-handelsmogelijkheden op derivatenmarkten zoals CFD’s. De algemene marktaanname is dat als markten corrigeren naar hun intrinsieke waarden, overgewaardeerde aandelen hun prijzen zullen zien dalen. Aandelen kunnen overgewaardeerd zijn vanwege verschillende factoren, zoals een sterke stijging van de koopactiviteit, positief nieuws, ontwikkelingen in de sector en economische cycli.

Hier zijn enkele van de fundamentele statistieken om u te helpen overgewaardeerde aandelen te identificeren:

  • Koers-winstverhouding (P/E) –
    Een hoge P/E-ratio houdt in dat een bedrijf veel meer uitgeeft om $ 1 aan winst te genereren. Dit kan een teken zijn dat een aandeel overgewaardeerd is.
  • Schuld-tot-eigen vermogen ratio (D/E) –
    Een hoge D/E-ratio betekent in wezen dat een bedrijf financieel een hoge hefboomwerking heeft in vergelijking met zijn concurrenten in dezelfde sector. Dit kan een sterk teken zijn dat een aandeel overgewaardeerd is.
  • Rendement op eigen vermogen (ROE) –
    Een lage ROE houdt in dat een bedrijf zeer weinig rendement genereert uit aandeelhoudersinvesteringen. Dit betekent dat het onderliggende aandeel waarschijnlijk overgewaardeerd is.
  • Prijs-boekverhouding (P/B) –
    Een hoge P/B-ratio betekent simpelweg dat de marktprijs van een bedrijf sterk afwijkt van de werkelijke boekwaarde. Dit is een teken van een overgewaardeerd aandeel.

Handelen in overgewaardeerde en ondergewaardeerde aandelen op CFD-markten

De CFD-markt biedt een geweldige omgeving om overgewaardeerde en ondergewaardeerde aandelen te verhandelen. Wanneer u in CFD’s handelt, bezit u niet de onderliggende aandelen, maar kunt u speculeren op prijswijzigingen. CFD’s worden geleverd met hefboomwerking, lage handelskosten en handelaren kunnen zonder enige beperking aandelen kopen of verkopen.

Hier zijn enkele van de benaderingen bij het handelen in overgewaardeerde en ondergewaardeerde aandelen op CFD-markten:

  • Nieuwshandel –
    Aandelen-CFD’s worden in realtime verhandeld, wat betekent dat inkomend nieuws en informatie over onderliggende aandelen in realtime kan worden benut.
  • Technische Analyse –
    Er kunnen verschillende soorten technische analysetools worden gebruikt om belangrijke steun- en weerstandsgebieden in kaart te brengen waar overgewaardeerde en ondergewaardeerde aandelen waarschijnlijk van richting kunnen veranderen.
  • Innovatieve bestellingen –
    CFD-handelaren kunnen innovatieve ordertypes gebruiken, zoals marktorders, koop/verkoop stop- en limietorders, evenals stop loss- en take-profitorders om efficiënt te profiteren van kansen in hun favoriete overgewaardeerde en ondergewaardeerde aandelen in de markt.

Zie je een Handelsmogelijkheid?